In de apotheek waar ze tijdens haar opleiding aan Scalda al stage liep. Een fijne werkplek om haar carrière te beginnen. Toen de apotheek na een aantal jaren opging in een grotere maatschap veranderde haar functie en slonk haar takenpakket. Twijfel sloeg toe. “Ondanks de lager geworden werkdruk en de fijne collega’s begon ik de afwisseling in de functie te missen. Ook verlangde ik naar meer cliëntcontact. Ik vroeg me steeds vaker af of het misschien tijd was voor een nieuwe uitdaging,” vertelt Tamara. Ergotherapie trok in de eerste plaats haar aandacht, maar hoe pak je zo’n mogelijke switch aan? Ze besloot eens rond te bellen naar praktijken om advies in te winnen. Tijdens een van de gesprekken kwam het volgen van een voltijdopleiding en werken in de thuiszorg ter sprake. Nieuwsgierig begon ze haar verkenningstocht en nam contact op met Allévo. Een kennismakingsbezoek was het gevolg!
“Ik mocht mee ‘op route’ en dat beviel meteen super goed! Het was best een beetje spannend, maar ik merkte al gauw dat niet alleen ik, maar ook de cliënten en Allévo enthousiast waren. Ik voelde nu al een enorme waardering vanuit de cliënten, het was een warm welkom. Na een tweede keer meelopen op een verpleegkundige route en een aantal goede gesprekken, was ik eruit: dit is wat ik echt wil!”, aldus Tamara. Er werd haar een studie verpleegkunde aangeboden die ze naar haar wens op HBO niveau kan volgen. Zo snel kan het gaan!
Voordat de studie verpleegkunde aan de Avans van start ging, begon Tamara alvast met diensten in de thuiszorg. Waar haar nieuwe collega’s haar van A tot Z begeleiden, vol liefde en plezier voor het vak. Zodat ze het beroep alvast beter kon leren kennen ter voorbereiding op de lesstof. Aan het begin van de studie was het even zoeken naar de juiste balans. “Ik werkte altijd 36 uur, maar het combineren van een dagdeel studie, zelfstudie, mijn dagelijkse routes en werkoverleggen was lastiger dan ik dacht. Gelukkig kreeg ik bij Allévo alle ruimte om de juiste puzzel te leggen. Ik werk nu 28 uur waardoor ik nog voldoende tijd heb voor zelfstudie en ook om een vaste avond in de week te handballen,” licht Tamara tevreden toe.
Wat Tamara’s ervaring is met de zorg- en welzijnssector? “Heel puur en betekenisvol! De mensen waar je voor werkt, hebben je nodig. Je maakt hun leven rijker door ze te helpen op de manier die bij ze past. Door ze de juiste zorg te geven natuurlijk, maar soms ook gewoon door een luisterend oor te bieden. Ze kijken vaak al uit naar je komst en dat laten ze merken. Dat het elke keer weer een verrassing is wat voor situatie je aantreft achter de voordeur, brengt mij de uitdaging die ik zocht!”, zegt Tamara. Hard werken is het ook, maar dat weegt volgens haar niet op tegen de dankbaarheid die je ervoor terugkrijgt.
Wie twijfelt over een carriereswitch richting de sector zorg en welzijn, raadt ze aan: loop eens een keertje mee!
Op je 32e van carrière veranderen lijkt een flinke uitdaging, maar voor Jelle Ottema was het precies de stap die hij nodig had. Na 13,5 jaar in de metaalsector, maakte hij de overstap naar de zorg. Als middelbare scholier had hij nooit gedacht in deze branche te gaan werken, maar de zorg past perfect bij hem.
Jan-Piet Verhulst uit Middelburg maakte een opvallende carrièreswitch. Na twintig jaar als chauffeur in het zorgvervoer, voornamelijk gericht op ouderen, besloot hij het roer om te gooien en zich te laten omscholen tot Verzorgende IG bij SVRZ.
Ricardo van den Buuse uit Middelburg werkte vijftien jaar in een supermarkt, waarvan een groot deel als teamleider. Hoewel hij het werk leuk vond, voelde hij dat er meer voor hem was weggelegd.
Volg onze socials!
